دوبار میراندن و دوبار زنده کردن

آیه 11 سوره غافر چنین است:

قَالُوا رَبَّنَا أَمَتَّنَا اثْنَتَيْنِ وَأَحْيَيْتَنَا اثْنَتَيْنِ فَاعْتَرَفْنَا بِذُنُوبِنَا فَهَلْ إِلَى خُرُوجٍ مِنْ سَبِيلٍ ﴿۱۱﴾ غافر

پس کافرین داخل جایی هستند از خدا میخواهند آنها را خارج کند....جایی که برای آنها عذاب آور است ، تنگنایی بدون امکان حرکت در آن...در چنین وضعیتی ، با تصور خود میگویند دوبار ما را میراندی ....

------------------

در سوره فاطر میفرماید :

وَالَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ نَارُ جَهَنَّمَ لَا يُقْضَى عَلَيْهِمْ فَيَمُوتُوا وَلَا يُخَفَّفُ عَنْهُمْ مِنْ عَذَابِهَا كَذَلِكَ نَجْزِي كُلَّ كَفُورٍ ﴿۳۶﴾ فاطر

گویا کافرین موقع مرگ ، با عذاب قبض روح میشوند(به سبب چسبندگی و علاقه شدید آنها به دنیا) ، نه قبض نفس که مانند گرفتن آن در خواب عذابی ندارد....این عذاب قبض روح در مرگ اول ، پایان پذیر بوده است و در پی آن عالم برزخ و

انتظار...اما وقتی (نفوس) کافرین در جهنم هستند و در کالبدی عذاب آور قرار گرفته اند ، درک میکنند که دوباره مرده اند و التماس میکنند که باز هم بطریقی از وضعیت عذاب آور مرگ و از کالبد خود خارج شوند ، به گناهان خود اعتراف

میکنند ، حال آنکه عروج روح ضعیف (کناره پاک باقیمانده از روح اولیه هنگام تولد - غیر قابل دسترسی برای رشد ، و صرفا برای درک ضعیف از موجودیت و موقعیت خویش) و مرتبط به نفس آلوده و در داخل کالبد جهنمی ممکن نیست مگر

با قضای الهی...

بنابراین در تنگنای گودال جهنم نه میمیرند (روح کم رمق توان عروج ندارد) و نه زنده میشوند(روح کم رمق و نفس آلوده در تنگنای کالبد ناسازگار قرار گرفته اند دچار عذابی مانند عذاب هنگام مرگ اول هستند)....

چنانکه در سوره سبا ، متقابل با سوره تکویر ، اشاره میشود ،ابراز ایمان با کمک روح ضعیف و با فاصله زیاد از خداوند ، در حفره جهنم فایده ندارد :

وَقَالُوا آمَنَّا بِهِ وَأَنَّى لَهُمُ التَّنَاوُشُ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ ﴿۵۲﴾ سبا

------------------

گویا قبلا ، پس از جفت شدن تتمه روح با نفس ، تفهیم اتهام صورت میگیرد... چنانکه در سوره تکویر ، متقابل با سوره سبا ، اشاره دارد :

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا أَحْضَرَتْ ﴿۱۴﴾ فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ ﴿۱۵﴾ الْجَوَارِ الْكُنَّسِ ﴿۱۶﴾ وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ ﴿۱۷﴾ وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ ﴿۱۸﴾ تکویر

------------------

چون در اینجا ، در کالبدهای جهنمی ، هشیار هم هستند میگویند دوبار ما را زنده کردی ....اینها را در کنار آیات ذیل از سوره نازعات ببینیم:

قُلُوبٌ يَوْمَئِذٍ وَاجِفَةٌ ﴿۸﴾ أَبْصَارُهَا خَاشِعَةٌ ﴿۹﴾ يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿۱۰﴾ أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿۱۱﴾ قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿۱۲﴾ فَإِنَّمَا هِيَ زَجْرَةٌ وَاحِدَةٌ ﴿۱۳﴾ نازعات

واضح است که در قیامت کافرین از محیطی که در انتظار بوده اند با شدت رانده شده و به گودالهایی انداخته میشوند....

یعنی درخواست کافرین در آیه 11 سوره غافر پس از قیامت است و قبلا در انتظار بوده اند (برزخ) و درخواست و بیانی نداشته اند....

عالم برزخ عالم انتظار است و مردن و زنده شدن در آن نیست....محل نگهداری یا قبرستان نفوس است....انتظار برای دمیده شدن در صور و رفتن به سوی جهنم...خارج شدن و نجات کسانیکه شایستگی دارند و امکان برایشان هست و باقیماندن

 مجرمین در آن ...

لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۱۰۰﴾ مومنون

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿۱۰۱﴾ مومنون

فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۰۲﴾ مومنون

------------------------------

در سوره غافر و قبل از آن در سوره زمر اشارات به اینستکه کافرین استغفار نکردند و موجب غضب الهی شده اند...بنابراین دچار چنان وضعیت درد آوری خواهند شد:

قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿۵۳﴾ زمر

وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنْصَرُونَ ﴿۵۴﴾ زمر

إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا يُنَادَوْنَ لَمَقْتُ اللَّهِ أَكْبَرُ مِنْ مَقْتِكُمْ أَنْفُسَكُمْ إِذْ تُدْعَوْنَ إِلَى الْإِيمَانِ فَتَكْفُرُونَ ﴿۱۰﴾ غافر

از این هشدارها زیاد بوده است:

أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿۱۲۲﴾ الانعام

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾ الانفال

أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلَامِ فَهُوَ عَلَى نُورٍ مِنْ رَبِّهِ فَوَيْلٌ لِلْقَاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ مِنْ ذِكْرِ اللَّهِ أُولَئِكَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲۲﴾ الزمر

------------------------------

برای خود کافرین و در داخل محیط تنگ و تاریک کالبد جدید دوبار میراندن و دوبار زنده شدن است اما کسانیکه از بیرون آنها را کنترل میکنند یا به وضعیت آنها آگاه هستند میگویند:

إِنَّهُ مَنْ يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿۷۴﴾ طه

ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَى ﴿۱۳﴾ اعلی

در حقیقت جهنم در اندازه حجم و تعداد افراد جهنمی شکل می گیرد و نه بیشتر بنابراین متراکم هستند و امکان جابجایی ندارند مانند علف های هرز در یک علفزار بزرگ....حس میکنند زنده اند ولی نمی توانند خارج شوند....

تصور میکنند اگر بیرون بیایند میتوانند حرکت کنند...

يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ ﴿۳۰﴾ ق

جهنمیان نمی توانند از کالبد خود خارج شوند ، ثابت هستند اما بهشتیان در محیط مفرح ، هر جا بخواهند میروند یعنی زنده بودن ناب :

وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَنَا وَعْدَهُ وَأَوْرَثَنَا الْأَرْضَ نَتَبَوَّأُ مِنَ الْجَنَّةِ حَيْثُ نَشَاءُ فَنِعْمَ أَجْرُ الْعَامِلِينَ ﴿۷۴﴾ زمر

بدیهی است که برای بهشتیان فقط همان یک بار میراندن این جهانی است و نه بیشتر....پس از دیدن منکرین قیامت در جهنم با شادمانی میگویند:

قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّي كَانَ لِي قَرِينٌ ﴿۵۱﴾ يَقُولُ أَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِينَ ﴿۵۲﴾ أَإِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِينُونَ ﴿۵۳﴾ قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ ﴿۵۴﴾

أَفَمَا نَحْنُ بِمَيِّتِينَ ﴿۵۸﴾ إِلَّا مَوْتَتَنَا الْأُولَى وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ ﴿۵۹﴾ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۶۰﴾ الصافات

 

باز هم تایید میشود که میراندن دوم در آیه 11 سوره غافر در جهنم است...نه در عالم برزخ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

یک خلاصه :

بر روی شاخه دوم درختواره قرآنی ، در سوره مومنون ، اشاره میشود به اینکه "پشت سر آنها" برزخی است تا روز بعث ... گویی میفرماید منتظر باشید تا همگی جمع شوید :

 

لَعَلِّي أَعْمَلُ صَالِحًا فِيمَا تَرَكْتُ كَلَّا إِنَّهَا كَلِمَةٌ هُوَ قَائِلُهَا وَمِنْ وَرَائِهِمْ بَرْزَخٌ إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿۱۰۰﴾ مومنون

فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿۱۰۱﴾ مومنون

فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿۱۰۲﴾ مومنون

وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿۱۰۳﴾ مومنون

تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿۱۰۴﴾ مومنون

أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَى عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿۱۰۵﴾ مومنون

قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿۱۰۶﴾ مومنون

رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿۱۰۷﴾ مومنون

 

در سوره جاثیه بر روی شاخه اول اشاره میشود به اینکه "پشت سر آنها" جهنمی است که هر کسی به سزای عمل خود میرسد :

مِنْ وَرَائِهِمْ جَهَنَّمُ وَلَا يُغْنِي عَنْهُمْ مَا كَسَبُوا شَيْئًا وَلَا مَا اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِيَاءَ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ ﴿۱۰﴾ جاثیه

 

از این دو مِنْ وَرَائِهِمْ آشکار میشود که برزخ فقط محیط انتظار و جهنم پس از آن است...منتظر بمانیم تا فرمان رستاخیز صادر شود و همگی به پای میز محاکمه برویم...اعم از رهبران و پیروان بعدی...

بر شاخه دوم در سوره نازعات متقابل با سوره یس ، هنگامی که نفوس از محل بایگانی ها در دوران برزخ ، کنده میشوند و به حفره ها در زمین جدید رانده میشوند ، گفتگوها در اولین برخورد آغاز میگردد ... این گفتگو و اعترافات شخصی

مشابه و تداعی کننده گفتگو در ابتدای سوره غافر ، سوره ملاقات و عذر خواهی از مقام الهی است  :

يَقُولُونَ أَإِنَّا لَمَرْدُودُونَ فِي الْحَافِرَةِ ﴿۱۰﴾ أَإِذَا كُنَّا عِظَامًا نَخِرَةً ﴿۱۱﴾ قَالُوا تِلْكَ إِذًا كَرَّةٌ خَاسِرَةٌ ﴿۱۲﴾ نازعات

بنابراین موت دوم برای کافرین وقتی است که به حفره های زمین جدید رانده میشوند...کالبدی جدید مادی...

مردن وقتی است که اجزای جسم ما در محاصره و آغوش زمین و مادیت قرار میگیرد...در این مردن دوم عذاب دردناک و دائمی است چون ورود به حفره زمین (کالبد و جسم جدید) همراه نفس است ، برای نفسی که قبلا انسان بوده...

فقط در اولین برخورد و واکنش به فرو رفتن (به زمین) در جسم جدید میگویند دوبار میراندی دوبار زنده کردی ، والا در این وضعیت جدید ، کسی که قبلا انسان و در کالبد طبیعی بوده نه میمیرد و نه زنده میشود...

نمی میرد چون همراه با نفس خود درون زمین است و زنده ، یعنی انسان نمیشود چون بیرون نمی آید...

 

صفحه اول