درباره اتصال آیات سوره تکویر سوره 81
در باره ترتیب و ارتباط آیات سوره تکویر عنایت لازم وسزاوار صورت نگرفته است.توجه به اتصال آیات آن از ابتدا تا انتهای سوره مورد نظر است.چرا آیه ای که میفرماید : وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ(7) قبل از آیه ای است که میفرماید :
وَ إِذَا الجَْنَّةُ أُزْلِفَتْ(13) ؟ مگر اینکه این "زوج" شدن نفوس دقیقا به همان معنای دنیایی یافتن ازواج مطهره در بهشت نباشد.
همانطور که یکی از احتمالات تفسیری اعلام شده است (تفسیر نمونه) این جفت شدن همان راه یابی ارواح به بدن هاست.لذا قبل از اینکه بهشت و جهنم تشکیل گردد اعلام شده است.ارواح انسانی از برزخ شتابان بیرون می آیند و بر روی زمین جدید طبق عملکرد خودشان به صورت دانه ای تجسد می یابند.
نور الهی همچون نورخورشید از فیلتر کتاب اعمال انسانی بر این دانه ها تابیدن میگیرد.هر دانه طبق آنچه در نهادش وجود دارد و کتاب اعمال خود به جذب نور الهی موفق میشود یا موفق نمی شود. دانه هایی که از مواد زمین جدید با ظرفیت و استعداد ارواح مرتبط خودشان از دل زمین جدید بیرون می آیند.
این مطلب (و در تایید این احتمال) ما را یاد آیه ای از سوره طه می اندازد که میفرماید در روز حشر کسی می گوید خداوندا چرا مرا نابینا آفریدی در حالی که من در دنیا بینا بودم. در جواب گفته میشود بخاطر اینکه در دنیا هشدار به روز قیامت را فراموش کردی:
قَالَ رَ‌بِّ لِمَ حَشَرْ‌تَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرً‌ا ﴿١٢٥﴾قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ ﴿١٢٦﴾ وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَ‌فَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَ‌ةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ ﴿١٢٧﴾ أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُ‌ونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ ﴿١٢٨﴾ طه
اولی النهی بدانند که خلقت آنها در آخرت همچون خروج ((ازواج)) گوناگون گیاهان در دنیاست.هر گیاهی بصورت خاص خودش از زمین بیرون می آید.مطلبی که قبلا در همین سوره برای ایشان اشاره آمده بود:
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْ‌ضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّىٰ ﴿٥٣﴾ كُلُوا وَارْ‌عَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ ﴿٥٤﴾ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِ‌جُكُمْ تَارَ‌ةً أُخْرَ‌ىٰ ﴿٥٥﴾
اندام و ارواح انسانی ناپاک نور الهی را نمی توانند جذب کنند و رشد پاکی نخواهند داشت قرین میشوند با ارواح شیاطین...
وَ هُوَ الَّذِى يُرْسِلُ الرِّيَاحَ بُشْرَا بَينَْ يَدَىْ رَحْمَتِهِ حَتىَّ إِذَا أَقَلَّتْ سَحَابًا ثِقَالًا سُقْنَاهُ لِبَلَدٍ مَّيِّتٍ فَأَنزَلْنَا بِهِ الْمَاءَ فَأَخْرَجْنَا بِهِ مِن كلُِّ الثَّمَرَاتِ كَذَالِكَ نخُْرِجُ الْمَوْتىَ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ(57)
وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يخَْرُجُ نَبَاتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ الَّذِى خَبُثَ لَا يخَْرُجُ إِلَّا نَكِدًا كَذَالِكَ نُصَرِّفُ الاَْيَاتِ لِقَوْمٍ يَشْكُرُونَ(58) الاعراف 7
----------------------------------
در این نشئه عرش خدا بر آب است یعنی حیات موجودات بر اساس آب است.در نشئه آخرت زنده شدن براساس زوجیت با موجودات آن جهانی متناسب با قابلیت های وجودی خود ماست.در آخرت در باره عرش خدا فرموده :
وَ انشَقَّتِ السَّمَاءُ فَهِىَ يَوْمَئذٍ وَاهِيَةٌ(16)
وَ الْمَلَكُ عَلىَ أَرْجَائهَا وَ يحَْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئذٍ ثمََانِيَةٌ(17) الحاقه 69
نطفه حیات و رشد موجودات در آن جهان از اول با ارتباط با عوامل رحمانی یا عوامل شیطانی آغاز میشود.همانطور که آب باران از همان اوایل نفوذ در خاک معلوم میکند که خاک رشد یابنده است یا حاصل خیز نیست.پس از آب دادن های مکرر و طی مسیر طبیعی آنچه نهفته بوده آشکار میشود.
در آخرت حیات موجودات بر اساس خوانش اطلاعات نهفته در کتاب اعمال آنهاست.در این نشئه بر اساس آب است در آن نشئه بر اساس خواندن اطلاعات است.چیزی باقی نمانده تا شبیه سازی (محتاطانه) حمل عرش خدا توسط ملائکه هشتگانه "ثمانیه" بر خوانش اطلاعات بر اساس واحد اطلاعات - واحدی بر پایه 8 جزء- شبیه به هر واحدBYTE - (هشت بیت یک بایت است) انجام شود.خوانش متن با حرکت توام است.
----------------------------------
در سوره ابراهیم سوره 14 فرموده است :
يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيرَْ الْأَرْضِ وَ السَّمَاوَاتُ وَ بَرَزُواْ لِلَّهِ الْوَاحِدِ الْقَهَّارِ(48)
در سوره تکویر از تبدیل زمین و آسمانها شروع میشود. ابتدا از آسمانها شروع میشود. با آنچه که در سوره الدخان سوره 44 فرموده است:
فَارْتَقِبْ يَوْمَ تَأْتىِ السَّمَاءُ بِدُخَانٍ مُّبِينٍ(10)
هماهنگ است.از پیچده شدن دور خورشید و تاریک شدن آن شروع میشود.مرحله اول با آتش گرفتن از داخل دریاها در زمین خاتمه می پذیرد.در پی آن میفرماید:
وَ إِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
گویی در درون دیگ بزرگ و جوشان یا رحمی بزرگ مواد بهم مخلوط میشوند و با بستن نطفه رشد هر انسان این مرحله پایان می یابد.خلقت جدید شروع میشود.یا برای موجودی بهشتی شدن یا برای موجودی جهنمی شدن برنامه ریزی میشویم. شبیه به همین رابطه بین ما انسانها و حیوانات در روی زمین در این جهان. این بار برنامه ای بر اساس عملکرد دنیایی.انسانهای جدید همانهایی خواهند بود که در دنیا واقعا انسان بوده و گوش بفرمان الهی
بوده اند بر روی زمین جدید نیز آزادانه سیر و سیاحت خواهند کرد.ایشان زوج میشوند با روح الهی...
افراد مشرک و کافر در جسمانیتی شبه انسانی و حیوانی زوج میشوند با شیاطین و نافرمانان امر الهی...
از روی نوشته های اعمال هر کس این بستن نطفه شروع میشود.دختران زنده بگور شده بعنوان انسانهایی که اعمال خلافی ندارند و نامه اعمالی ندارند ابتدا و مجزا ذکر شده اند.از آنها پرسیده میشود.پرسیدن براساس کتاب اعمال است.بر اساس این نوشته ها (صحف) نطفه خلق جدید هر انسانی منعقد میشود.جسمانیت جدید نمایان میشود.نمایان شدن جسمانیت جدید همان نمایان شدن صحف اعمال است.
یک عده از درون این رحم بزرگ بیرون می آیند و در روی زمین قرار میگیرند و آماده خروج به خارج از آسمان جدید هستند عده دیگر بیرون نمی آیند.آنهایی که بیرون می آیند در فضای باز بدون آسمان قرار میگیرند و بقیه در جوش و خروش خلقت درون یا روی زمین جدید (که همان جهنم باشد) محصور می مانند و نمی توانند از آسمان کوتاه شده و زایل شده و فرو ریخته آن خارج شوند.. خروش و شعله ور شدن زمین بهشت را به جلو برده و بهشت به جوار الهی نزدیک میشود.مانند حرکت موتور بجلو در اثر خروج شعله از انتهای بدنه آن.یا شبیه به حجیم شدن رحم...
وَ إِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ(11) وَ إِذَا الجَْحِيمُ سُعِّرَتْ(12) وَ إِذَا الجَْنَّةُ أُزْلِفَتْ(13)
از جانب دیگر مفاهیمی از سور دیگر نیز در این سوره روشنایی می یابند و جمع بندی میشوند.یعنی ارتباط با دیگر سور و اتصال در داخل هر سوره و در نهایت کلیت و انسجام یافتن مفاهیم مرتبط در قرآن...
----------------------------------------------------
افراد مومن از آسمان جدید بیرون می آیند و در محیط بهشت قرار میگیرند ولی جهنمی ها از این آسمان بیرون نمی آیند و در زیر آن (زمین جدید) قرار میگیرند:
إِنَّ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بَِايَاتِنَا وَ اسْتَكْبرَُواْ عَنهَْا لَا تُفَتَّحُ لهَُمْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَ لَا يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ حَتىَ يَلِجَ الجَْمَلُ فىِ سَمِّ الخِْيَاطِ وَ كَذَالِكَ نجَْزِى الْمُجْرِمِينَ(40)
لهَُم مِّن جَهَنَّمَ مِهَادٌ وَ مِن فَوْقِهِمْ غَوَاشٍ وَ كَذَالِكَ نجَْزِى الظَّالِمِينَ(41) اعراف 7
افراد جهنمی در زیر این آسمان جدید قرار دارند.ملائکه ای که برآنها گمارده خواهند شد فرود می آیند ( آنها از روی عناد خیلی دوست داشتند ملائکه را در دنیا ببینند) :
وَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَرْجُونَ لِقَاءَنَا لَوْ لَا أُنزِلَ عَلَيْنَا الْمَلَئكَةُ أَوْ نَرَى رَبَّنَا لَقَدِ اسْتَكْبرَُواْ فىِ أَنفُسِهِمْ وَ عَتَوْ عُتُوًّا كَبِيرًا(21)
يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَئكَةَ لَا بُشْرَى يَوْمَئذٍ لِّلْمُجْرِمِينَ وَ يَقُولُونَ حِجْرًا محَّْجُورًا(22)
وَ قَدِمْنَا إِلىَ مَا عَمِلُواْ مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَهُ هَبَاءً مَّنثُورًا(23)
أَصْحَابُ الْجَنَّةِ يَوْمَئذٍ خَيرٌْ مُّسْتَقَرًّا وَ أَحْسَنُ مَقِيلًا(24)
وَ يَوْمَ تَشَقَّقُ السَّمَاءُ بِالْغَمَامِ وَ نُزِّلَ المَْلَئكَةُ تَنزِيلاً(25)
الْمُلْكُ يَوْمَئذٍ الْحَقُّ لِلرَّحْمَانِ وَ كَانَ يَوْمًا عَلىَ الْكَافِرِينَ عَسِيرًا(26) فرقان 25
افراد مومن و مخلص خداوند که شیطان نفوذی خود را طرد کرده بوده اند در آن جهان با ارواح الهی جفت می شوند و به لذاتی مشابه آنچه بشارت داده میشدند میرسند:
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فىِ مَقَامٍ أَمِينٍ(51)
فىِ جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ(52)
يَلْبَسُونَ مِن سُندُسٍ وَ إِسْتَبرَْقٍ مُّتَقَبِلِينَ(53)
كَذَالِكَ وَ زَوَّجْنَاهُم بحُِورٍ عِينٍ(54) سوره الدخان 44
افراد مشرک و کافر در دنیا تحت امر شیطان نفوذ کرده به وجودشان هستند.این شیاطین نفوذی در آن جهان قرینه آن افراد میشوند:
الَّذِى جَعَلَ مَعَ اللَّهِ إِلَاهًا ءَاخَرَ فَأَلْقِيَاهُ فىِ الْعَذَابِ الشَّدِيدِ(26)
* قَالَ قَرِينُهُ رَبَّنَا مَا أَطْغَيْتُهُ وَ لَاكِن كاَنَ فىِ ضَلَالِ بَعِيدٍ(27)
قَالَ لَا تخَْتَصِمُواْ لَدَىَّ وَ قَدْ قَدَّمْتُ إِلَيْكمُ بِالْوَعِيدِ(28)
مَا يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَىَّ وَ مَا أَنَا بِظَلَّامٍ لِّلْعَبِيدِ(29)
يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلَأْتِ وَ تَقُولُ هَلْ مِن مَّزِيدٍ(30) سوره ق 50
این ملائکه محیط بر جهنم همان ملائکه نوزده گانه گمارده شده بر جهنم هستند:
عَلَيهَْا تِسْعَةَ عَشَرَ(30)
وَ مَا جَعَلْنَا أَصحَْبَ النَّارِ إِلَّا مَلَئكَةً وَ مَا جَعَلْنَا عِدَّتهَُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ لِيَسْتَيْقِنَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَ يَزْدَادَ الَّذِينَ ءَامَنُواْ إِيمَانًا وَ لَا يَرْتَابَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْكِتَابَ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ لِيَقُولَ الَّذِينَ فىِ قُلُوبهِِم مَّرَضٌ وَ الْكَافِرُونَ مَا ذَا أَرَادَ اللَّهُ بهَِاذَا مَثَلًا كَذَالِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَن يَشَاءُ وَ يهَْدِى مَن يَشَاءُ وَ مَا يَعْلَمُ جُنُودَ رَبِّكَ إِلَّا هُوَ وَ مَا هِىَ إِلَّا ذِكْرَى لِلْبَشَرِ(31) مدثر74
----------------------------------------------------
مشکل است از انسجام و زیبایی کلام قرآن نتیجه بگیریم که آن کلام یک انسان می باشد.در ادامه آیات سوره تکویر میخوانیم:
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ(19)
ذِى قُوَّةٍ عِندَ ذِى الْعَرْشِ مَكِينٍ(20)
مُّطَاعٍ ثمََّ أَمِينٍ(21)
کلمه "قول" در آیه 19 معلوم میکند که این قرآن "قول" خود رسول الله نیست.قول ملک امین است.رسول الله نیز با رعایت امانت و با سعی فراوان در این امانتداری آن را بر امت خود تلاوت میکند.سعی و تلاش او برای حفظ کلام باعث میشود عده ای خیال کنند او دیوانه است.او سعی میکند آنچه از کلام در عالم غیب بر او خوانده شده عینا به ما منتقل شود:
وَ مَا صَاحِبُكمُ بِمَجْنُونٍ(22)
وَ لَقَدْ رَءَاهُ بِالْأُفُقِ المُْبِينِ(23)
وَ مَا هُوَ عَلىَ الْغَيْبِ بِضَنِينٍ(24)
وَ مَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ(25)
البته به ایشان ندا داده میشود که زیاد خود را برای حفظ آن به زحمت نیاندازد.آیات قرآن بتدریج نازل میشوند و آنها باید نوشته شوند. نوشتنی سرنوشت ساز برای انسان.نوشتنی شایسته قسم. "ن و القلم" . چرا که پشتیبان الهی دارد. مبادا حرف و نظر آنها را باور کند و فکر کند که دیوانه شده و از کار خود کلا صرف نظر کند و مانند حضرت یونس قوم خود را ترک کند:
فَاصْبرِْ لحُِكْمِ رَبِّكَ وَ لَا تَكُن كَصَاحِبِ الحُْوتِ إِذْ نَادَى وَ هُوَ مَكْظُومٌ(48)
لَّوْ لَا أَن تَدَارَكَهُ نِعْمَةٌ مِّن رَّبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَرَاءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ(49)
فَاجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ(50)
وَ إِن يَكاَدُ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَيزُْلِقُونَكَ بِأَبْصَارِهِمْ لَمَّا سمَِعُواْ الذِّكْرَ وَ يَقُولُونَ إِنَّهُ لمََجْنُونٌ(51)
وَ مَا هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ(52) سوره قلم 68
----------------------------------------------------
از مقایسه دو آیه سوره یس و معارج بنظر میرسد دو نوع "اجداث" (قبور) وجود دارد.یکی برای ارواح در برزخ و دیگری قبر اجساد که در زمین جدید تشکیل میشود یا پیدا میشود:
وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذا هُمْ مِنَ الْأَجْداثِ إِلى رَبِّهِمْ يَنْسِلُونَ (51) یس س 36
يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً كَأَنَّهُمْ إِلى نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43) المعارج س 70
ارواح از برزخ بسوی اجساد در زمین جدید منتشر میشوند (کجراد منتشر). گویی اوراح مردگان حسب درجه عروجشان در برزخ قرار میگیرند.کسانی که در راه خداوند کشته شده اند در بالاترین درجه یعنی جوار الهی زنده هستند.
پس از زوج شدن نفوس با بدن ها همه بقدر موجودیتشان و عملکردشان میخواهند از نور خدا استفاده کنند بسوی آن قد میکشند مانند رشد نباتات به سوی آفتاب.
آیه سوره معارج با آیه سوره القمر و با مفاد سوره معارج هماهنگی دارد:
خُشَّعاً أَبْصارُهُمْ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ كَأَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ (7) القمر س 54
آیه سوره یس نیز با آیات ذیل از سوره یس هماهنگ هستند:
وَ ضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَ نَسىَِ خَلْقَهُ قَالَ مَن يُحْىِ الْعِظَامَ وَ هِىَ رَمِيمٌ(78)
قُلْ يحُْيِيهَا الَّذِى أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَ هُوَ بِكلُِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ(79)