ازدواج موقت با اتصال در قرآن سازگار نیست
... وَأُحِلَّ لَكُمْ مَا وَرَاءَ ذَلِكُمْ أَنْ تَبْتَغُوا بِأَمْوَالِكُمْ مُحْصِنِينَ غَيْرَ مُسَافِحِينَ فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۲۴﴾ النساء سوره 4
میفرماید تا مادامی که از هر کدام از آنها بهره مند میشوید اجرت آنها را بعنوان فریضه و حقوق حتمی بپردازید...ساختاری متقابل ، مانند این عبارات از آیه ذیل سوره توبه است :
... فَمَا اسْتَقَامُوا لَكُمْ .... فَاسْتَقِيمُوا لَهُمْ ... إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَّقِينَ ﴿۷﴾ توبه سوره 9
.... فَمَا اسْتَمْتَعْتُمْ بِهِ مِنْهُنَّ .... فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ فَرِيضَةً .... وَلَا جُنَاحَ عَلَيْكُمْ فِيمَا تَرَاضَيْتُمْ بِهِ .... مِنْ بَعْدِ الْفَرِيضَةِ
بنابراین منظور استمتاع و بهره مندی مومنین از تمامی بانوانی میباشد که بشرح آیات قبل و این آیه ازدواج با آنها مجاز اعلام شده است (آزاد و مومن) ... تا توافق طرفینی بر این بهره مندی وجود دارد این تعهدات باید رعایت گردد...قوانینی برای ازدواج مومنین و مومنات ... محدودیت زمانی برای این توافق اعلام نمیشود ... تا هر زمان که رضایت طرفینی وجود دارد ... تا تعداد 4 همسر از اوایل سوره النساء نیز با شروط خود منظور میگردد...
طبق آیه دیگری از همین سوره النساء باید مانند دیگر دستورات الهی بدون تبعیض و بالقسط اجرا شود ...
اما گویا عده ای مسلمان نمای به غنائم رسیده و مسرف و تابع شهوات ، بدنبال رواج بهره مندی های موقت و متنوع خود از زنان با تعهدات هر چه کمتر بوده اند...به نام فقراء و به کام اغنیاء و ابقای شبه برده داری ....خواسته اند دو نوع ازدواج باشد (همچون دوران جاهلیت) موقت و دائم...علمای ضعیف را وسیله قرار داده اند تا توجیه شرعی داشته باشند... این توجیهات فرقه ای رفته رفته ستبر و مقدس نما شده اند...
اشتباه ، از اولین مورد کلمه فریضه شروع میشود... ایشان فریضه را در ازدواج ، مهریه میدانند... و چون در این آیه ظاهرا در ابتدای تعهدات مالی ذکر نشده و پس از بهره مندی و بعنوان اجرت آمده ، نتیجه میگیرند این استمتاع ، ازدواج معمولی (دائم ، بزعم خودشان) نیست...
اتصال اجزای هر ایه و اتصال آیات هر سوره بعنوان قول الهی ، تا به انتها ، باید رعایت شود تا منظور حقیقی آشکار گردد...
در ادامه ، دومین مورد از کلمه فریضه ، یعنی کلمه الفریضه اشاره به مهریه است... چون کلمه الفریضه به نزدیک ترین مورد از پرداختی ها یعنی ما تراضیتم به (توافقی که قبلا ، قبل از اجورهن صورت گرفته ، با صیغه ماضی) اشاره میکند...
این ما تراضیتم به میباشد که قبلا توافق شده و فریضه معرفه و قبل از اجورهن باید پرداخت گردد... و در ادامه جزای شرط یعنی در ادامه فآتوهن اجورهن فریضه ، قرار گرفته است ... مانند اینستکه بطور خلاصه فرموده باشد : فآتوهن اجورهن فریضه من بعد الفریضه...
باز هم مانند ساختار عباراتی که درباره ارث در همین سوره مکرر بیان شده اند... تقسیم ارثیه به نسبت های ذکر شده ، پس از ادای دین وصیت کننده باید اعمال شود...من بعد وصیه .... ذکر کلمه کان در انتهای آیه همراه با علیم بودن خداوند ، اشاره به علم خداوند به امورات قبلی نیز موید این برداشت و سازگاری است...
اینکه اشاره به مهریه در قسمت پایانی آیه آمده برای اتصال با آیه بعدی نیز جالب است... در آیه بعدی عدم پرداخت مهریه (ما تراضیتم به) برای ازدواج با کنیزان جوان برده (حاصل بردگی از قبل از قرآن) با عدم توان مالی بعضی از مومنین برای ازدواج با زنان آزاد و دادن مهریه ، تناسب دارد... رضایت صاحب برده ، رضایت زوجین نیست...
اتصال با آیه بعدی فایده دیگری نیز دارد و آن اینکه معلوم میشود بین اجورهن برای زنان آزاد و کنیزان برده (بردگی از قبل از قرآن) تفاوت کمی و کیفی داشته است... برای گروه اول اجورهن ، فریضه توصیف شده ولی برای گروه دوم اجورهن بالمعروف...همین تفاوت اجورهن موجب شده کلمه فریضه دوبار در آیه قبلی بیاید...
نکته جالب دیگر اینکه در پایان آیه میفرماید مومنین کم بضاعت اگر صبر کنند بهتر است...ازدواج با کنیزان برده (که قبل از قرآن یا در ادامه بردگی والدین برده هستند) انجام نشود بهتر است....بدیهی است که منظور این است که صبر کنند تا وضع مالی خودشان بهتر شود و یا آن کنیزان آزاد گردند... این گشایش ها با انفاق اغنیاء و رعایت رضایت اجتماعی در کسب و کارها با توفیق الهی و توانمند شدن فقراء ، حاصل میشود...دستوری که چند آیه بعد ذکر میگردد :
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْكُمْ وَلَا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ إِنَّ اللَّهَ كَانَ بِكُمْ رَحِيمًا ﴿۲۹﴾ النساء