کونوا قوامین بالقسط شهداء لله ...کونوا قوامین لله شهداء بالقسط
طرح اولیه درختواره قرآنی منجر به توضیح و بیان هر چه آشکار تر این دو عبارت و دو دستور میشود...
عبارت " کونوا قوامین بالقسط شهداء لله" در سوره النساء و بر روی شاخه اول قرار دارد که در انتهای آن سوره واقعه و اعتقاد به قیامت جای گرفته است...یعنی همان موضوع شاهد بودن...مومن شاهد بودن به خدا و قیامت...
عبارت " کونوا قوامین لله شهداء بالقسط " در سوره المائده و بر روی شاخه دوم قرار دارد که در انتهای آن سوره الحدید و توصیه به قیام بالقسط بیان شده است...یعنی همان موضوع شاهد بودن....در عمل قائم بالقسط بودن...
==================================================
در اولی شدت اقدام به قسط باعث ایجاد ایمان دیگران میشود و در دومی شدت ایمان باعث داشتن توان بر برقرار سازی قسط بین دیگران میگردد...یک حلقه پر برکت بین ایمان و اقدام بالقسط مستمر وجود دارد....
بدیهی است ایمان آوردن صرفا با دیدن اقدام قاطع و مستمر از جانب افراد صالح نیست...هدایت و توفیق الهی صور مختلف دارد...
همینطور بدیهی است که اقدام بالقسط فقط با داشتن مدارج بالای ایمانی صورت نمیگیرد با مدارج پایین تر نیز مقدور است...
==================================================
در سوره النساء اقامه قسط بین ایتام از همان ابتدای سوره از نشانه های مومنین قلمداد میگردد....پایداری بر قسط و نه موقتی و نه بر حسب منافع قوم و خویشی و فقر وغنا میتواند برای دیگران نشانه ایمان به خداوند و قیامت باشد...
در حقیقت همان آیه سوره آل عمران :
شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ وَالْمَلَائِكَةُ وَأُولُو الْعِلْمِ قَائِمًا بِالْقِسْطِ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱۸﴾ آل عمران
در سوره آل عمران نیز میخواهد به علمای اهل کتاب برساند که شما باعث ایمان مردم نمی شوید شما که ربا را رایج کردید و با قدرتمندان علیه فقرا تبانی کرده اید...انبیاء و آمرین بالقسط را میکشید...شما مردم را از ایمان به خدا و قیامت منزجر کرده اید....در ابتدای سوره بقره نیز مشابه همین هشدار و بیان وجود دارد....
در سوره مائده اشاره دارد به اینکه بر مبنای ایمان هر چه مستحکمتر بر خدا شاهد بر قسط تربیت میشود...کسانیکه بر مبنای ایمان قوی خود میتوانند از پیامبر جدید استقبال کنند و به او ایمان بیاورند....میتوانند بدون توجه به حب و بغض ها قسط را نشان دهند بی طرفانه قضاوت کنند...و در صورت لزوم با سلاح به برقراری قسط اقدام کنند....
==================================================
تمام سوری که در شاخه اول قرار دارند همه بنحوی آیات ایمان به خدا و قیامت را نشان میدهند....اگر اشاره به قائم بالقسط بودن مستمر هم ذکر نشده باشد آیات دال بر وجود خداوند و قیامت بیان میشود...خداوند خود نیز قائم به قسط است و شاهد بر وجود خود....
تمام سوری که در شاخه دوم قرار دارند همه بنحوی آیاتی دارند در تلاش برای بدست آوردن ایمان بخدا و قیامت...اعمالی که باعث ضعیف شدن ایمان مردم میشوند نهی میگردد مانند مجوز دادن به ربا و فساد و فسق و استکبار...
==================================================
عبارت "الا تعبدوا الا الله" در کدام سور وجود دارد؟ یا باید وجود داشته باشد؟ در میان سور شاخه اول یا شاخه دوم؟
گوینده این عبارت "شاهد" است بر وجود خداوند...بنابراین ذیل عبارت " کونوا قوامین بالقسط شهداء لله" قرار میگیرد...
بنابراین انتظار میرود عبارت "الا تعبدوا الا الله" در میان آیات سور بر شاخه اول قرار داشته باشد:
وَاذْكُرْ أَخَا عَادٍ إِذْ أَنْذَرَ قَوْمَهُ بِالْأَحْقَافِ وَقَدْ خَلَتِ النُّذُرُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَمِنْ خَلْفِهِ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ ﴿۲۱﴾ احقاف سوره 46 شاخه اول
إِذْ جَاءَتْهُمُ الرُّسُلُ مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ وَمِنْ خَلْفِهِمْ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ قَالُوا لَوْ شَاءَ رَبُّنَا لَأَنْزَلَ مَلَائِكَةً فَإِنَّا بِمَا أُرْسِلْتُمْ بِهِ كَافِرُونَ ﴿۱۴﴾ فصلت سوره 41 شاخه اول
أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنَّنِي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ ﴿۲﴾ هود سوره 11 شاخه اول
أَنْ لَا تَعْبُدُوا إِلَّا اللَّهَ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ أَلِيمٍ ﴿۲۶﴾ هود سوره 11 شاخه اول
==================================================
اما عبارت "الا تعبدوا الا ایاه" در کدام سور وجود دارد؟ یا باید وجود داشته باشد؟ در میان سور شاخه اول یا شاخه دوم؟
گوینده این عبارت "شاهد" است بر وجود خداوند...بنابراین ذیل عبارت " کونوا قوامین بالقسط شهداء لله" قرار میگیرد...
بنابراین انتظار میرود عبارت " الا تعبدوا الا ایاه " در میان آیات سور بر شاخه اول قرار داشته باشد:
مَا تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَآبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۴۰﴾ یوسف سوره 12 شاخه اول
وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾ اسراء سوره 17 شاخه دوم
چرا هر دو مورد بر روی یک شاخه نیستند؟ آیا ما ترتیب سور بر روی درختواره را درست بنا نکرده ایم و باید چیدمان سور بر روی درختواره را مجددا بنا کنیم؟.... آیا علتی دارد؟
تسلیم چیدمان آیات در هر سوره هستیم و باید مطابق با اتصال آیات آن سوره علت را بیابیم...
آیه 23 سوره اسراء را در ارتباط با آیه قبل ببینیم:
لَا تَجْعَلْ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ فَتَقْعُدَ مَذْمُومًا مَخْذُولًا ﴿۲۲﴾ اسراء
وَقَضَى رَبُّكَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِنْدَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ وَلَا تَنْهَرْهُمَا وَقُلْ لَهُمَا قَوْلًا كَرِيمًا ﴿۲۳﴾ اسراء
گویی موعظه ای تربیتی است بر اینکه شریکی برای خدا نگیریم....البته اطاعت از والدین و خوشرفتاری با آنها نباید شرک تلقی بشود....
گویی سوره اسراء سوره ای است برای رشد ایمانی انسان...مراتب و درجات آنرا بیان میکند...کونوا قوامین لله
سوره اسراء اشاره دارد به جمع آوری اطلاعات برای تهیه و نزول قرآن....همانند جمع آوری دانش لازم برای فهم اینکه خدایی هست یگانه و شریکی برای او نیست....چیدمان متناسب موضوعات و آیات سحر انگیز است....
مانند جمع دانش توسط حضرت موسی برای رسیدن به رشد....بیجهت نیست سوره اسراء با اشاره به حضرت موسی آغاز میشود....پیامبری جستجوگر و پر تلاش برای رسیدن به عمق هر موضوعی از دوران جوانی (سوره کهف)....
==================================================
پرداختن به تقویت ایمان جامعه از طریق آشکار سازی اعجاز قرآنی آنچنان بزرگ و پردامنه است که نباید مجالی برای روحانیت (چه شیعه چه سنی از هر فقه ای) باقی بگذارد تا خود در کارهای اجرایی و اداری ودولتی و حکومتی که از جهاتی تخصصی شده اند دخالت کنند...
البته این خود جزئی از تقسیم کار در امور مومنین و در کنار کار مجاهدین و نظامیان بوده و دستور اجرای آن بسیار پیشتر از امور دیگر داده شده است:
وَمَا كَانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً فَلَوْلَا نَفَرَ مِنْ كُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طَائِفَةٌ لِيَتَفَقَّهُوا فِي الدِّينِ وَلِيُنْذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَيْهِمْ لَعَلَّهُمْ يَحْذَرُونَ ﴿۱۲۲﴾ توبه
امور اجتماعی با شورای بین خود مومنین (تربیت یافتگان مکتب قرآن) اجرا میشود همانکه فرموده است:
وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿۳۸﴾
کار تجهیز اعتقادی و بیان احکام (پیش فرض اولیه) و اهداف الهی در کتاب و تربیت افراد مدیر و مدبر آماده برای اجرای قسط و عدالت برای ایشان کفایت است...
مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُؤْتِيَهُ اللَّهُ الْكِتَابَ وَالْحُكْمَ وَالنُّبُوَّةَ ثُمَّ يَقُولَ لِلنَّاسِ كُونُوا عِبَادًا لِي مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلَكِنْ كُونُوا رَبَّانِيِّينَ بِمَا كُنْتُمْ تُعَلِّمُونَ الْكِتَابَ وَبِمَا كُنْتُمْ تَدْرُسُونَ ﴿۷۹﴾ آل عمران
وَلَا يَأْمُرَكُمْ أَنْ تَتَّخِذُوا الْمَلَائِكَةَ وَالنَّبِيِّينَ أَرْبَابًا أَيَأْمُرُكُمْ بِالْكُفْرِ بَعْدَ إِذْ أَنْتُمْ مُسْلِمُونَ ﴿۸۰﴾ آل عمران
==================================================
جالب اینکه سوره شورا سوره 42 با سوره مزمل سوره 73 مقابل است...و آخرین آیه سوره مزمل گویای تقسیم کار:
إِنَّ رَبَّكَ يَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِنْ ثُلُثَيِ اللَّيْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِنَ الَّذِينَ مَعَكَ وَاللَّهُ يُقَدِّرُ اللَّيْلَ وَالنَّهَارَ عَلِمَ أَنْ لَنْ تُحْصُوهُ فَتَابَ عَلَيْكُمْ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضَى وَآخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَآخَرُونَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنْهُ وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَأَقْرِضُوا اللَّهَ قَرْضًا حَسَنًا وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ هُوَ خَيْرًا وَأَعْظَمَ أَجْرًا وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۲۰﴾ مزمل
همانطور که امور نظامی و دفاعی رفته رفته تخصصی شده پرداختن به تقویت ایمان جامعه از طریق آشکار سازی اعجاز قرآنی نیز کاری بزرگ و پردامنه گشته است ....
جالب تر اینکه از تقابل با مفهوم مندرج در آیه ذیل:
وَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ جَعَلْنَا بَيْنَكَ وَبَيْنَ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ حِجَابًا مَسْتُورًا ﴿۴۵﴾ اسراء
میتوان نتیجه گرفت با عمل به "فَاقْرَءُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ" در سوره مزمل قرابت و مودت بیشتری بین مومنین ایجاد خواهد شد و این خود مقابل مینشیند با آیه مودت در
سوره شورا:
ذَلِكَ الَّذِي يُبَشِّرُ اللَّهُ عِبَادَهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى وَمَنْ يَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِيهَا حُسْنًا إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ شَكُورٌ ﴿۲۳﴾ شورا
مومنین هر چه بیشتر قرآن بخوانند و آنرا نصب العین قرار دهند وحدت بینشان بیشتر میشود....بنابراین رعایت اتصال آیات در خواندن قرآن مانند رعایت وحدت بین مومنین است...باز هم تناظر آیات قرآن و مومنین....