تقارن و زوجیت زندگی و حیات آدم ابوالبشر بر روی زمین و بهشت

اشاراتی در قرآن هستند که این نظریه را تقویت میکنند که آدم و زوج او بر روی بهشت زمینی قرینه ای در بهشت آسمانی و روحانی و نورانی داشته اند...

همانطور که ابنا آدم اگر بندگان صالحی باشند پس از حیات دنیوی در بهشت آسمانی حیات طیبه خواهند داشت...برای آدم ابوالبشر این وضعیت همزمان بوده است...

تا زمانیکه آدم و زوجش مرتکب نافرمانی نشده اند آن دو قرینه بهشتی هم در همان بهشت می زیسته اند...مخاطبات الهی با آدم با قرینه بهشتی او انجام میشده...عملکرد آن زوج بهشتی بر روی زمین توسط آدم و حوا رخ میداده است...

خداوند بنابر لطف و رحمت خویش از همان ابتدا بهشت آسمانی را نیز برای آدم مهیا کرده است و پیشگام حیات جهنمی و آخرتی برای آدم نبوده بلکه نقش بهشتی و آخرتی و نورانی نیز برای او تدارک دیده و منعی جهت ادامه حیات طیبه ابدی برای آدم نبوده است...

زمانیکه آدم در بهشت زمین نافرمانی کرده آن دو قرینه  بهشتی آسمانی هم هبوط کرده و به زمین پا گذاشته اند...نه لزوما در همان نقطه زندگی آدم و حوا...و ظاهرا از رویاها یا گذشته یکدیگر خبر ندارند یا فراموش کرده اند...الله اعلم.

این دو زوج و قرینه بعدا باهم برخورد کرده و آشنا شده اند...شاید از زوج زمینی پسری بدنیا آمده و از زوج قبلا بهشتی دختری...چرا که  گفته میشود انسانها از نسل آدم زمینی هستند...یا بنی آدم....

يَا بَنِي آدَمَ لَا يَفْتِنَنَّكُمُ الشَّيْطَانُ كَمَا أَخْرَجَ أَبَوَيْكُمْ مِنَ الْجَنَّةِ يَنْزِعُ عَنْهُمَا لِبَاسَهُمَا لِيُرِيَهُمَا سَوْآتِهِمَا إِنَّهُ يَرَاكُمْ هُوَ وَقَبِيلُهُ مِنْ حَيْثُ لَا تَرَوْنَهُمْ إِنَّا جَعَلْنَا الشَّيَاطِينَ أَوْلِيَاءَ لِلَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ ﴿۲۷﴾ اعراف

ملائکه در بهشت آسمانی و نزد خداوند بفرمان الهی به آدم بهشتی آسمانی سجده کرده اند.....شیطان از بهشت آسمانی نزد خداوند رانده شده بوده در بهشت زمینی آدم زمینی را فریفته است...آدم زمینی با گناه خود قرینه آسمانی خودش را نیز هبوط داده است....

علاوه بر رفع مشکل چگونگی ادامه نسل آدم با این زوجیت مشکل تحلیل دو هبوط در سوره بقره نیز برطرف میشود...مشکلی که مفسر تفسیر المیزان نیز گذرا به آن اشاره میکنند:

"و اينكه توبه ميانه اين دو امر بهبوط واسطه شده، اشعار بر اين معنا دارد، كه توبه وقتى از آدم و همسرش سر زده، كه هنوز از بهشت جدا نشده بودند، هر چند كه در بهشت هم نبوده، و موقعيت قبلى را نداشته‏اند."

آدم زمینی توبه کرده (و توبه اش قبول شده) و زوجه اش و آدم بهشتی آسمانی و زوجه اش (چون توبه قبول شده به جهنمی سقوط نمیکنند بلکه با کالبد سالم انسانی به زمین هبوط میکنند) همگی از بهشت خاص خود رانده میشوند...ابلیس هم یکبار از بهشت آسمانی اولیه هبوط میکند یکبار هم از بهشت زمینی و همراه با آدم زمینی و زوجه اش:

وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَى وَاسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿۳۴﴾بقره

قَالَ فَاهْبِطْ مِنْهَا فَمَا يَكُونُ لَكَ أَنْ تَتَكَبَّرَ فِيهَا فَاخْرُجْ إِنَّكَ مِنَ الصَّاغِرِينَ ﴿۱۳﴾اعراف

وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۳۵﴾بقره

فَأَزَلَّهُمَا الشَّيْطَانُ عَنْهَا فَأَخْرَجَهُمَا مِمَّا كَانَا فِيهِ وَقُلْنَا اهْبِطُوا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ وَلَكُمْ فِي الْأَرْضِ مُسْتَقَرٌّ وَمَتَاعٌ إِلَى حِينٍ ﴿۳۶﴾بقره

فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۳۷﴾بقره

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۳۸﴾بقره

بعضی اشارات درباره تقارن در سوره حدید سوره 57 هستند...شماره سوره حدید نصف تعداد سور قرآن میباشد (114) ...یعنی هر شماره سوره متقارن است با شماره سوره ای از انتهای قرآن....در درختواره قرآنی هر سوره از پایین شاخه با سوره ای از بالای همان شاخه مشابهت دارد یا سوره بالایی خلاصه ای از پایینی است...پیگیری ها در حد وسع با رعایت اتصال آیات هر سوره این تشابه مفهومی سور متقارن نیز تایید میشود...

در این سوره به تقارن اشارات متعدد میشود:

هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ وَهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ ﴿۳﴾ حدید

هُوَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يَعْلَمُ مَا يَلِجُ فِي الْأَرْضِ وَمَا يَخْرُجُ مِنْهَا وَمَا يَنْزِلُ مِنَ السَّمَاءِ وَمَا يَعْرُجُ فِيهَا وَهُوَ مَعَكُمْ أَيْنَ مَا كُنْتُمْ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۴﴾ حدید

يُولِجُ اللَّيْلَ فِي النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيْلِ وَهُوَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۶﴾ حدید

هُوَ الَّذِي يُنَزِّلُ عَلَى عَبْدِهِ آيَاتٍ بَيِّنَاتٍ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَإِنَّ اللَّهَ بِكُمْ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ ﴿۹﴾ حدید

يَوْمَ يَقُولُ الْمُنَافِقُونَ وَالْمُنَافِقَاتُ لِلَّذِينَ آمَنُوا انْظُرُونَا نَقْتَبِسْ مِنْ نُورِكُمْ قِيلَ ارْجِعُوا وَرَاءَكُمْ فَالْتَمِسُوا نُورًا فَضُرِبَ بَيْنَهُمْ بِسُورٍ لَهُ بَابٌ بَاطِنُهُ فِيهِ الرَّحْمَةُ وَظَاهِرُهُ مِنْ قِبَلِهِ الْعَذَابُ ﴿۱۳﴾ حدید

آیا واقعا قبل از نافرمانی آدم و حوا بر روی زمین زوج قرینه ای در عالم نورانی نداشته اند؟ خداوند بهشت آسمانی (خلقت طیبه ابدی) آنها را هم تدارک دیده است... یعنی آماده به صدور دستور تدارک جهنم نیست چرا که همواره آنرا به عمل آدم منوط داده است...

گویی سوره حدید یک نیمه لولا و سوره مجادله نیمه دیگر لولاست...سوره حدید قیام با آهن است ولی سوره مجادله محاوره و شکایت لفظی و مجالست است...

در داستان نوح و جمع آوری حیوانات در سوره هود سوره 11  چنین فرموده است:

حَتَّى إِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ قُلْنَا احْمِلْ فِيهَا مِنْ كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَنْ سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ وَمَنْ آمَنَ وَمَا آمَنَ مَعَهُ إِلَّا قَلِيلٌ ﴿۴۰﴾

بعضی مفسرین میگویند "زوجین اثنین" یعنی یک جنس ماده و یک جنس نر...مواردی نیز وجود دارد که گفته شده است دوتا نر دو تا ماده....این میتواند اشاره به اول خلقت بشر و دو زوج انسان نیز باشد....مورد اخیر با تصور منطقی از بقا و ادامه نسل نیز سازگار است....

----------------------------

99/10/23

همه داخل آتش برای خلقت مجدد خواهند شد همه....سپس تنها متقین میتوانند از محیط زمین جدید خارج شده نجات یابند:

فَوَرَبِّكَ لَنَحْشُرَنَّهُمْ وَالشَّيَاطِينَ ثُمَّ لَنُحْضِرَنَّهُمْ حَوْلَ جَهَنَّمَ جِثِيًّا ﴿۶۸﴾ مریم

ثُمَّ لَنَنْزِعَنَّ مِنْ كُلِّ شِيعَةٍ أَيُّهُمْ أَشَدُّ عَلَى الرَّحْمَنِ عِتِيًّا ﴿۶۹﴾ مریم

ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِينَ هُمْ أَوْلَى بِهَا صِلِيًّا ﴿۷۰﴾ مریم

وَإِنْ مِنْكُمْ إِلَّا وَارِدُهَا كَانَ عَلَى رَبِّكَ حَتْمًا مَقْضِيًّا ﴿۷۱﴾ مریم

ثُمَّ نُنَجِّي الَّذِينَ اتَّقَوْا وَنَذَرُ الظَّالِمِينَ فِيهَا جِثِيًّا ﴿۷۲﴾ مریم

بنظر میرسد ابتدای خلقت نیز برای آدم ابو البشر مشابه چنین فرایندی در مقیاس دو نفره رخ داده است....ابتدا از زمین بنیه و بنیاد لازمه را پیدا میکند سپس وارد محیط سفید روحانی و نورانی میشود...

در محیط سفید نورانی آموزش کل اسماء به او داده میشود و همه بنا به فرمان خداوند بر وی سجده میکنند الا ابلیس...

پس از نافرمانی ابلیس و رانده شدن ابلیس از آن محیط روحانی و نورانی  به محیط زمین میفرماید:

وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۳۵﴾ بقره

به انسان از محیط نورانی سفید فرمان اسکان در محیط زمین داده میشود...مانند باز شدن یک گونه از فایلی که به دو صورت ذخیره شده بوده است...تقارن و مشابهت سور بزرگ با سور بسیار کوچک اشاره به همین نیست؟

گونه زمینی از آدم منتشر میگردد در حالیکه گونه روحانی و نورانی با هسته و بنیه زمینی در همان محیط نورانی برقرار میماند...تا گونه زمینی فریفته بشود یا نشود در خوردن از درخت زمینی...این شبیه دو گونه باز شدن یک فایل در محیط شبکه ای است...هر تغییری در یک گونه در دیگری نیز بنحو مقتضی منعکس خواهد شد...

بنظر میرسد بیان "فتلقی" اشاره به دریافت کلماتی خاص توسط گونه نزدیک و موجود در محیط نورانی و دلداری و وداع امیدوارانه به برگشت مجدد است:

فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ ﴿۳۷﴾ بقره

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِيعًا فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَايَ فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۳۸﴾ بقره

----------------------------

99/10/24

این آیات در سوره مطففین بهتر توضیح میدهند...در حقیقت فایل هر شخص مثل نقشه ساختمان آن شخص است...یا مثل فایل html  آن شخص میباشد در محیط شبکه جهانی !!!...

كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ ﴿۱۸﴾

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿۱۹﴾

كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿۲۰﴾

يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿۲۱﴾

گویا بر طبق اسکلت و ساختار وجودی هر شخص بسته به محیط میتوان آنرا با نور ساخت در لفافه نور قرار دارد یا بر او مواد مادی پوشاند...

آدم ابوالبشر که هنوز مرتکب خطا نشده است میتواند در بهشت آسمانی در لفافه نورانی قرار گیرد و هم میتواند در بهشت زمینی باشد...

این دو موجودیت برای او ممکن بوده اند و البته کاملا مرتبط بهم و انعکاس یکدیگر...تا وقتیکه مرتکب نافرمانی نشد...وقتی مرتکب نافرمانی شد دو موجود مادی در خارج از بهشت زمینی ظاهر میشوند...

این دو موجودیتی فقط برای آدم ابوالبشر یعنی اولین انسان ممکن بوده است....آنهم تا وقتی که نافرمانی نکرده نبود...اگر آدم نافرمانی نمیکرد در دو بهشت متنعم میماند تا خدا بخواهد....

بعد از آدم ابوالبشر همه باید وارد آتش مقدمات خلقت جدید بشویم ...برای معلوم شدن رتبه و ساختار وجودی....

----------------------------

 99/10/26

شاهدی دیگر بر اینکه اسکان و ساکن شدن آدم در محیط بهشت زمینی در تقارن و با حفظ همزمان حیات در عالم روحانی و نورانی یعنی محیط فراگیری علم الاسماء بوده است شباهت مفهومی در شماره متقارن این آیه سوره بقره میباشد:

وَقُلْنَا يَا آدَمُ اسْكُنْ أَنْتَ وَزَوْجُكَ الْجَنَّةَ وَكُلَا مِنْهَا رَغَدًا حَيْثُ شِئْتُمَا وَلَا تَقْرَبَا هَذِهِ الشَّجَرَةَ فَتَكُونَا مِنَ الظَّالِمِينَ ﴿۳۵﴾بقره

آیه فوق بر محور کلمه "سکینه" و "اسکن" با موضوعی که در انتهای آیه 251 (آیه 35 از انتهای سوره) از سوره بقره پایان می پذیرد شباهت دارد:

وَقَالَ لَهُمْ نَبِيُّهُمْ إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَبَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسَى وَآلُ هَارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلَائِكَةُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَةً لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ ﴿۲۴۸﴾ بقره

......

فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللَّهِ وَقَتَلَ دَاوُودُ جَالُوتَ وَآتَاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ وَالْحِكْمَةَ وَعَلَّمَهُ مِمَّا يَشَاءُ وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ ﴿۲۵۱﴾

تِلْكَ آيَاتُ اللَّهِ نَتْلُوهَا عَلَيْكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ ﴿۲۵۲﴾

تابوت مانده از آل موسی و آل هارون که ملائکه آنرا حمل میکنند موجب استقرار سکینه بر دل آن جماعت میشود میتوان اشاره دانست به حمل و انتقال نشانه یا قسمتی متحول از آدم ابوالبشر از محیط نورانی توسط ملائکه تا بتواند در محیط بهشت زمینی ساکن شده و آزمون خود را پس دهد... فقط انتقال و اسکان در بهشت زمینی و نه هر محیطی دیگر...

قبلا به تقارن آیات سوره بقره با استفاده از نصف شماره آیات آن اشاره شده بود...تمام آیات سوره بقره 286 آیه است...نصف این عدد 143 می باشد....آیه 143 سوره بقره چنین است:

وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا وَمَا جَعَلْنَا الْقِبْلَةَ الَّتِي كُنْتَ عَلَيْهَا إِلَّا لِنَعْلَمَ مَنْ يَتَّبِعُ الرَّسُولَ مِمَّنْ يَنْقَلِبُ عَلَى عَقِبَيْهِ وَإِنْ كَانَتْ لَكَبِيرَةً إِلَّا عَلَى الَّذِينَ هَدَى اللَّهُ وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ ﴿۱۴۳﴾

البته نمیتوانیم مدعی شویم که در هر سوره دیگر و یا در بقیه شماره آیات متقارن سوره بقره هم چنین شباهت مفهومی وجود دارد...

----------------------------

99/11/13

شاهد دیگر بر اینکه آدم ابوالبشر در روی بهشت زمینی (جایی که ابلیس رانده شده در آن آدم را فریب میدهد) قرینه یا اصلی در عالم ملکوت داشته است آیاتی از سوره طه میباشد...آنکه در عالم ملاء اعلی قرار دارد جسمانیت و مادیت کمتر و روحانیت و نورانیت بیشتر دارد...برعکس آنکه در بهشت زمینی قرار داشته است دارای جسمانیت بیشتر و روحانیت و نورانیت کمتر بوده است (مثل فراموشی)

...مانند مقارنت و مشابهت سوره ای بزرگ از ابتدای قرآن با سوره ای کوچک از انتهای قرآن...مثل سوره هود و سوره همزه...سوره بقره با سوره فلق...

سه آیه ذیل از سوره طه را ببینیم:

فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِنْ وَرَقِ الْجَنَّةِ وَعَصَى آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَى ﴿۱۲۱﴾

ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَى ﴿۱۲۲﴾

قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُمْ مِنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَى ﴿۱۲۳﴾

پس از ذکرعصیان آدم توجیه "اجتباه" مشکل است....همینطور اشاره "اهبطا" آنهم پس از فریب خوردن و تلاش برای پوشاندن عورات...

بعضی به خرافات و بیانات بی دلیل متوسل شده اند:

"... و نافرمانى نمود آدم و بمراد خود كه خلود در بهشت بود نرسيد پس از آن خداوند بوسيله توسل او بمحمّد و آل اطهارش او را برگزيد و برحمت خود نزديك فرمود و توفيق توبه داد و او توبه كرد و خداوند قبول فرمود و هدايت كرد..." تفسیر روان جاوید

اما مفسر المیزان به معنای دقیق و تعبیر زیبایی از "اجتباه" اشاره دارد:

".... كلمه" اجتباء" به طورى كه مكرر گفته شده به معناى جمع كردن به منظور برگزيدن است در اين آيه نيز خداى تعالى بنده خود را براى خود جمع آورى كرده به طورى كه كسى غير  خدا در او شريك نباشد و او را از مخلصين- به فتحه لام- كرده است و بنا بر اين معنا است كه تفرع جمله" فَتابَ عَلَيْهِ وَ هَدى‏" بر آن به خوبى روشن مى‏شود گويا او را داراى اجزايى فرض كرده كه اجزايش را از اينجا و آنجا جمع آورى نموده بعد از آنكه متفرق بودند در يك جا گرد آورده و سپس به او رجوع كرده و هدايتش نموده و به سوى خود به راهش انداخته است‏..."

بجرئت میتوان گفت "اجتباه" به گونه عالم اعلایی آدم اشاره میکند....البته این دو گونه متاثر از هم هستند...

جالب تر اینکه در این سوره عبارات "بعضکم لبعض عدو" و "یاتینکم منی هدی" در یک آیه و متصل آورده شده ولی در سوره بقره مجزا هستند...اشاره مفسر المیزان به معنای دقیق کلمه "اجتبی" برای منظور ما بسیار گویاست....آخرین تکلم خدا با گونه عالم اعلایی و از نزدیک "قال اهبطا" است...که البته شامل همه میشود...

در سوره طه اشارات دیگر نیز به دو تایی بودن و یکی نزدیک تر بودن هست...مثل اشاره موسی و هارون و عصیان قوم موسی در غیاب موسی...کور محشور شدن و پرسش از اینکه چرا اینطور؟ من قبلا بینا بودم....

صفحه اول