درباره اتصال آیات سوره فتح سوره 48

در این سوره تحقق رویای رسول الله مبنی بر فتح مکه و ورود امن و پیروزمندانه به آن توضیح داده میشود...

پرهیز از جنگ در خود مکه بعلت وجود برخی زنان و مردان ایمان آورده در آن شهر بوده است که رسول الله و دیگر مومنین از آنها بی خبر بوده اند...این نکته اساسی است...مومنین باید از یکدیگر مراقبت کنند...

 

فتح مکه بعنوان شهر خود پیامبر باید بدست مومنین صورت گیرد و بعنوان ام القری مرکز اشاعه پیام الهی باشد ...این سنت الهی است برای پیامبرانی که باید پیروز شده و پیامشان حتما به انسان ها برسد:

 

سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا ﴿۲۳﴾ فتح

 

البته فتح مکه با جنگ و قتال در خود مکه رخ نمی دهد بلکه تحت تاثیر پیروزی در جنگی نزدیک به آن واقعه (جنگ خیبر) تامین میشود...وعده (ضمنی) کسب غنائم نیز با کسب غنائم در آن جنگ تامین میگردد...

 

این جنگ (خیبر) نزدیک به فتح مکه هم قسمت هایی از وعده های الهی را تامین میکند و هم قوت قلبی میشود برای بیعت تحت الشجره که مومنین با اعتماد بنفس زیاد و بدون جنگ و قتال وارد مکه شوند...

 

پرهیز از جنگ در خود مکه بعلت وجود برخی زنان و مردان ایمان آورده در آن شهر بوده و رسول الله و دیگر مومنین از آنها خبر نداشته اند است...این نکته اساسی است...مومنین باید از یکدیگر مراقبت کنند...خداوند با این تقدیرات خواسته است درس

 خوبی به تمام مومنین بدهد...درسی برای حفظ و مراقبت از مسلمین و مومنین...وحدت مومنین و رشد جامعه نو پای آنها مانند رشد گیاهی است که تعجب خود زارعین را سبب میشود و موجب غیظ و غضب کافرین میگردد...

 

بنابراین تاکید بسیار بر حفظ وحدت مومنین در این سوره  باید همراه باشد با تاکید بسیار بر حفظ وحدت آیات در این سوره...برای درک منسجم از این سوره باید اتصال آیات شدیدا رعایت گردد....

----------------------------------------------------------------------------

بر خلاف انتظار اتصال آیات در مواضع متعددی در این سوره انکار میگردد یا بدان توجه نمی شود.مثلا گفته میشود

آیه 18 در ادامه آیه 17 نیست:

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۷﴾ فتح

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿۱۸﴾ فتح

گفته میشود آیه 17 برای جنگی در آینده (پس از رحلت رسول الله) می باشد که رویگردانان از حدیبیه در آن میتوانند جبران اشتباهات خود را بنمایند...

 

این درحالی است که بگفته تفسیر نمونه :((و با توجه به اين كه در عصر پيامبر صلّى اللّه عليه و اله بعد از ماجراى حديبيه غزوه مهمى با مشركان جز «فتح مكه» و غزوه «حنين» وجود نداشت، آيه فوق مى‏تواند اشاره به آنها باشد، مخصوصا غزوه حنين

كه مردان جنگجوى سخت كوشى از طايفه هوازن و بنى سعد در آن شركت داشتند.برگزیده تفسیر نمونه))

فقط دو جنگ تا رحلت رسول الله امکان داشته است : «فتح مكه» و غزوه «حنين»

همانطور که در سوره توبه آمده است جنگ حنین جنگ سختی بوده و طرف مقابل به تسلیم شدن فکر نمی کرده است...با توجه به ذکر احتمال قتال یا تسلیم آن قوم در آیه 16 فقط میماند «فتح مكه» ...

بنابراین انتظار این بوده است که مخلفین از حدیبیه اول بار دوم (وقتی مشرکین مکه نقض عهد کردند) در فتح مکه و در بیعت تحت الشجره حضور داشته باشند...وضعیتی که یا قتال با آنها یا تسلیم طرف مخالف امکان

داشته است...بی دلیل نیست که ضمایر در آیه 18 ضمایر مغایب شده اند...اتصال آیات ادامه دارد....

صفحه اول