درباره سوره کوثر
در کوچکترین سوره قرآن سوره کوثر سوره هفتم از انتهای قرآن با سه آیه کلمه "الکوثر" به چه چیزی اشاره دارد؟
رعایت "اتصال قول" در قرآن این نظریه را که می گویند "الکوثر" به خود قرآن اشاره دارد تایید می کند.
(نقل نظریات از قاموس قرآن)
یعنی قرآن همان حکمت و خیر کثیری است که به محمد رسول الله داده شده است. به قرینه آیه سوم سوره باید این کوثر عطا شده چیزی باشد که پس از رحلت رسول الله و تا ابد جاوید باشد.
این خیر کثیر مانع از زوال و فراموش شدن یاد و آیین ایشان است. از این الکوثر چیزی کم نمی شود.
با مباحث ترتیب سور و درختواره قرآنی سوره کوثر بر روی شاخه دوم و در کنار دو سوره قریش و نصر قرار میگیرد....
خود دشمنان رسول الله هستند که منقرض میشوند چه دختر داشته باشند چه پسر و چه ثروتمند باشند و چه نباشند.
چنانکه در سوره قریش به ماندگاری بیت و پیام رب بیت اشاره میگردد و در سوره نصر پیروزی پیامبر بر دشمنان بیان میشود...
اشاره کلی آیه مقابل از سوره طه بر "عطا" بودن خلق و هدایت تمام موجودات بر آنها از همه گویا تر است : قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَى كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَى ﴿۵۰﴾ طه
تشویق به درخواست مدام زیاد نمودن علم در همین سوره نیز اشاره به جوشان و کوثر بودن قرآن است : فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِنْ قَبْلِ أَنْ يُقْضَى إِلَيْكَ وَحْيُهُ وَقُلْ رَبِّ زِدْنِي عِلْمًا ﴿۱۱۴﴾
-----------------------------------
ارتباط آیات در سوره بقره حول آیه 269 را ملاحظه کنیم...تسلیم جریان ارتباطات و اشارات آیات هستیم...
معلوم میشود که در مقابل وعده فقر شیطان با وعده غفران و وسعت بخشش خداوند روبرو میشویم. بخشش حکمت وسیع ترین بخشش اوست:
الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُم بِالْفَحْشَاء وَاللّهُ يَعِدُكُم مَّغْفِرَةً مِّنْهُ وَفَضْلًا وَاللّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ (268) بقره
يُؤتِي الْحِكْمَةَ مَن يَشَاءُ وَمَن يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلاَّ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ (269) بقره
قبلا دیگران را به بخشش و انفاق دعوت کرده است.هشدار داده که ممکن است برای خودشان ذریه ضعیف باقی بماند و احتیاح مبرم به بخشش دیگران داشته باشند:
أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَن تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِن كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاء فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللّهُ لَكُمُ الآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ (266) بقره
کلمه "ذریه" به دو صورت دیگر نیز در سوره بقره بکار رفته است (جمعا سه مورد) :
وَإِذِ ابْتَلَى إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ (124) بقره
رَبَّنَا وَاجْعَلْنَا مُسْلِمَيْنِ لَكَ وَمِن ذُرِّيَّتِنَا أُمَّةً مُّسْلِمَةً لَّكَ وَأَرِنَا مَنَاسِكَنَا وَتُبْ عَلَيْنَآ إِنَّكَ أَنتَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ (128) بقره
رَبَّنَا وَابْعَثْ فِيهِمْ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِكَ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَيُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنتَ العَزِيزُ الحَكِيمُ (129) بقره
نتیجه اینکه محمد رسول الله بعنوان ذریه حضرت ابراهیم (بنابر استجابت دعای ایشان) کتاب و حکمت داده شده است.این همان خیر کثیر است.
حضرت ابراهیم درخواست داشته یک رسول از میان ذریه او در سرزمین لم یزرع مبعوث شود.
-----------------------------------
سوره اعراف سوره هفتم از ابتدای قرآن بطرز اعجاب آوری در سوره کوچک کوثر (سوره هفتم از انتهای قرآن) مانند الگویی خلاصه میشود اشارات متعددی به نابودی دشمنان بعضی از پیامبران و پیروزی و ماندگاری آنها و پیروانشان آمده است...چنانکه در آیه ذیل ملاحظه میشود:
فَأَنجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِّنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُواْ بِآيَاتِنَا وَمَا كَانُواْ مُؤْمِنِينَ (72)
بریده شدن دنباله قوم مانند "ابتر" بودن دشمنان پیامبر اسلام است و ماندگاری قرآن و پیامبر آن نیز شبیه به نجات مورد اشاره در این آیه...
در سوره اعراف اشارات متعدد دیگری به نابودی دشمنان بعضی از پیامبران و ماندگاری آنها و پیروانشان آمده است...
اشاره ضمنی به "خیر کثیر" در سوره اعراف آیه 188 چنین است :
قُل لاَّ أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلاَ ضَرًّا إِلاَّ مَا شَاء اللّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لاَسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَاْ إِلاَّ نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (188)
بعلاوه آیه اخیر اشاره دارد بر اینکه "خیرکثیر" داده شده بر محمد رسول الله از جنس مال و ثروت نیست...اشاره ضمنی آیات بعد نیز نشان میدهد فرزند صالح نیز نباید شریک خداوند برای انسان باشد چه برسد به اینکه خود رسول الله فرزندانش را به شریک خداوند بودن و شریک القرآن بودن خوانده باشد....
هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ ﴿۱۸۹﴾
فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿۱۹۰﴾
أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ ﴿۱۹۱﴾
جای تاسف و استغفار است که در بعضی اذکار مذهبی رایج امروز جامعه ما به فرزندانی از رسول الله شریک القرآن اطلاق میشود....